آن زمان که آفتاب روز
آرامش شب را درهم می شکند
در مه صبحگاهی بال بگشا
و روزی نو را به هماوردی فراخوان
آگاهی تازه ای از بودن
دست جهان را در دستهایت بفشر
و گل لبخند بر لبان بنشان
چه باشکوه است زنده بودن!